Decyzja o podjęciu leczenia w ośrodku terapii uzależnień to nie tylko krok ku trzeźwości, ale też wejście w zupełnie nową codzienność – z jasno określonym rytmem dnia, obowiązkami i intensywną pracą nad sobą. Dla wielu osób pobyt w ośrodku jest pierwszą od dawna okazją do zatrzymania się, spojrzenia na własne życie z dystansem i rozpoczęcia głębokiej przemiany. Jak wygląda typowy dzień z perspektywy pacjenta programu terapeutycznego?
Poranek – początek dnia i mobilizacja do pracy
Dzień w ośrodku rozpoczyna się wcześnie – zazwyczaj między 6:30 a 7:30. Poranne wstawanie ma charakter rytualny i symboliczny: to czas, by zacząć nowy dzień z czystą kartą. Pacjenci wykonują poranną toaletę, ścielą łóżka i przygotowują się do wspólnego śniadania.
Śniadanie odbywa się o stałej porze, w spokojnej atmosferze. Po posiłku przychodzi czas na tzw. „krąg poranny” – spotkanie grupowe, podczas którego omawiany jest plan dnia, dzielone są refleksje, emocje, a także motywacje i cele na najbliższe godziny. To ważny moment integracji i mentalnego przygotowania do pracy terapeutycznej.
Poranek to również czas na krótką medytację lub ćwiczenia oddechowe, które pomagają się wyciszyć i skoncentrować. Regularność i rytm dnia mają ogromne znaczenie w procesie leczenia – pomagają w budowaniu nowej rutyny i odzyskaniu poczucia kontroli nad codziennością.
Przedpołudnie – intensywna praca terapeutyczna
Największa część dnia w ośrodku przeznaczona jest na terapię – indywidualną i grupową. Przedpołudniowe godziny są najbardziej produktywne, dlatego wtedy odbywają się sesje, podczas których pacjenci pracują nad sobą, analizując przyczyny uzależnienia, mechanizmy obronne, trudne emocje i relacje rodzinne.
W trakcie terapii grupowej uczestnicy dzielą się swoimi historiami, doświadczeniami i przemyśleniami. Dzięki temu uczą się otwartości, empatii, ale też konfrontowania się z własnymi błędami i odpowiedzialnością. Grupa daje ogromne wsparcie – pacjenci widzą, że nie są sami ze swoim problemem.
Sesje indywidualne to czas na głębszą pracę z terapeutą – analizę konkretnych wydarzeń, schematów zachowań, relacji z bliskimi czy emocji, które wcześniej były tłumione. Celem jest budowanie świadomości i przygotowanie pacjenta do funkcjonowania poza ośrodkiem.
Popołudnie – rozwój osobisty i aktywność fizyczna
Po obiedzie przychodzi czas na lżejsze zajęcia, które jednak nadal mają charakter terapeutyczny. To mogą być warsztaty tematyczne, zajęcia arteterapeutyczne, praca z ciałem, psychoedukacja czy spotkania z gośćmi – osobami, które przeszły podobną drogę i podzielą się swoją historią.
Ważnym elementem dnia jest aktywność fizyczna – spacery, joga, ćwiczenia grupowe lub prace porządkowe. Ruch pomaga odreagować napięcia, poprawia samopoczucie i przywraca poczucie kontroli nad ciałem. W niektórych ośrodkach organizowane są także zajęcia sportowe, np. siatkówka czy nordic walking.
Popołudnie to również czas na refleksję – wielu pacjentów prowadzi dziennik terapeutyczny, zapisuje wnioski z dnia, planuje cele lub po prostu uczy się spędzać czas bez nałogowych zachowań. To ważny element reintegracji z codziennością bez substancji.
Wieczór – podsumowanie i czas na regenerację
Wieczór to moment wyciszenia i podsumowania dnia. Pacjenci biorą udział w tzw. „kręgu wieczornym”, gdzie dzielą się swoimi emocjami, refleksjami, sukcesami i trudnościami. To czas na domknięcie dnia w atmosferze szczerości i wsparcia grupowego.
Po kolacji możliwy jest czas wolny – czytanie, rozmowy, gry planszowe czy udział w spotkaniach samopomocowych (np. wspólnoty 12 kroków). Część ośrodków oferuje wieczorne projekcje filmowe z późniejszym omówieniem lub spotkania z terapeutą dyżurnym.
Dzień kończy się około godziny 22. Wprowadzenie stałego rytmu dnia, z określoną godziną snu, ma znaczenie nie tylko organizacyjne, ale również terapeutyczne – pomaga przywrócić równowagę biologiczną i psychiczną.
Życie w ośrodku – droga do zmiany
Pobyt w ośrodku terapii uzależnień to czas intensywnej pracy nad sobą, ale też okazja do poznania siebie na nowo. Każdy dzień ma swoją strukturę, co daje poczucie bezpieczeństwa i porządku – często brakującego w życiu osoby uzależnionej. Wsparcie terapeutów i grupy, rytm dnia, różnorodne zajęcia – wszystko to pomaga w budowaniu nowych nawyków, lepszym rozumieniu siebie i przygotowaniu do życia poza ośrodkiem.
Choć codzienność w placówce może wydawać się monotonna, w rzeczywistości każdy dzień niesie coś nowego – nową refleksję, nowe wyzwanie, kolejny krok ku zdrowiu. Dla wielu pacjentów to początek najważniejszej podróży – do życia bez nałogu, ale z nowym poczuciem sensu i wartości.
Sprawdź przykładowy program terapeutyczny na stronie https://bezpiecznaprzystan.info/program-terapeutyczny/
